UIT DAGEN VAN SCHOONHEID EN VREDE Richard De Cneudt

UIT DAGEN VAN SCHOONHEID EN VREDE
Richard De Cneudt
X
Ik voel nu de avond als een droef gelaat.
dat grijs omsluierd naar mijn leed zich nijgt,
en mij met stillen weemoed gadeslaat,
maar roerloos – strak, vol koele raadselen zwijgt

Ik voel nu de avond als een klacht. die zijgt
uit alle hemelen neer. stil voor me staat,
smeekt als een kind. wie donkere vreze dreigt, .
en dan zwaar aan der wereld smart en smaad,
in ’t hert der moede zwervers sterven gaat

Ik voel nu de avond als een ver vreemd lied,
dat, zuiver-zacht, mij liefde brengt noch haat,
naar eindleoos-droef is van een oud verdriet.
dat groeide in mij en mij niet meer verlaat…
ik voel hoe de avond, roerloos, mij beziet…

kaartje verstuurd 1921

Advertenties

UIT DAGEN VAN SCHOONHEID EN VREDE Richard De Cneudt

UIT DAGEN VAN SCHOONHEID EN VREDE
Richard De Cneudt

IX
Ik weet, dat in den zuiveren morgen
mijn hert ter schoonheid openzwelt,
en slaat eendrachtig, vrij van zorgen,
met al de stemmen van het veld.

Mij gaat een nieuwe wereld open,
zo zuiver-schoon en nooit vermoed ;
waarin mijn ziel haar vleugelen dopen
en stijgen zal vol overmoed.

Mij klinken nooit vernomen stemmen,
die klaar en rustig zijn. en ‘k zie
hoe ik aan ’s werelds’ droef beklemmen
ontgroei en stijg tot harmonie

met al wat leeft, niet al wat ademt.
met alles wat den dag begroet,
terwijl mijn ziel heel de aarde omvademt.
mijn geest de hemelen zwichten doet.

O groeiend licht. o zuivre morgen,
die al wat is, in schoonheid wijdt,
ik zing, arm mens met pijn en zorgen,
ik zing, ik zing uw heerlijkheid…

1920 zonder jaar en postzegel beplakt plastiek

UIT DAGEN VAN SCHOONHEID EN VREDE Richard De Cneudt

UIT DAGEN VAN SCHOONHEID EN VREDE
Richard De Cneudt

VIII
Wij hebben zorgend naast elkaar geleefd.
zo vele jaren, en de weg gevonden,
die aan ons hert den zachten. vrede geeft.
Ik weet, veel tedere vreugden zijn verzwonden,

Mijn geest, die naar de klaarste hoogten streeft.
lag vaak aan schaamte ketenen gebonden ;
mijn ziel ten ruwen strijd des levens, heeft
aan doorn en struik haar vleugelen geschonden.

Ik heb gebloed uit duizend wrange wonden.
’t leven gevloekt, bij noodlots vuist gebeefd,
en, arm, zwak mens, boosheid gedaan en zonde

Maar ‘k mocht met u, de stille kreek ontwaren,
waar, wijl mijn lach de weke zeilen reeft,
ons kalm geluk zal vredig binnenvaren…

in 1920 verzonden

UIT DAGEN VAN SCHOONHEID EN VREDE Richard De Cneudt

UIT DAGEN VAN SCHOONHEID EN VREDE
Richard De Cneudt

VII
O dat mijn min gezegend zij,
waar ik mijn ziel naar kere ;
wat leeft het lied nu licht in mij,
vol rhytmen, blijde en tere…

’t Ontluikt zo fris en schoon en ’t dringt
door de ijzige korst mijns herten.
naar ’t licht, dat in. den morgen zingt,
en vloeit naar alle verten…

’t Omruist mij, als in den lentedag„
gewiek van duizend vlinderen.
een vreugd, als zuivere meisjeslach
en spel van blijde kinderen…

Het drenkt mijn ogen, ’t vult mijn hert,
en vleit mijn luistrende oren,
en waar ‘k met lichte schreden terd,
wordt me een nieuw lied geboren,

en ‘k strek mijn handen, ‘k reik mijn ziel.
beur ’t hoofd naar al dien zegen,
ik zing, ik zing, en dwepend, kniel
in ’t laaiend licht der wegen ..

Postkaart verstuurd 1920

UIT DAGEN VAN SCHOONHEID EN VREDE Richard De Cneudt

UIT DAGEN VAN SCHOONHEID EN VREDE
Richard De Cneudt
VII
Het is een dag, zoo vredig schoon geboren,
dat elk geluid in schoonheid sterven zal,
een dag zoo blank, waarvoor in gtildend gloren
eindloos de kimmen wijken van ’t Heelal.
Wondre paleizen van zuiverst kristal,
hun lichtheid welvend in verliefd bekoren
over al de aardse vreugden zonder tal,
glanzen de heemlen en mijn dromen horen

’t heimzinnig lied der zuivre horizonnen
dat, bij Mijn droom-verukking los -gebloeid,
uit alle verten in duizenden bronnen

en klare beken vredig naar mij vloeit,
terwijl mijn hert, in stille aanbidding. groeit
in glorie van verborgen vreugdezonnen…

verstuurd 1920

UIT DAGEN VAN SCHOONHEID EN VREDE Richard De Cneudt

UIT DAGEN VAN SCHOONHEID EN VREDE
Richard De Cneudt
Mijn handen vinden de arbeid licht,
die ‘k met een glimlach zegen ;
de morgen kust mijn aangezicht,
de vreugde is op de wegen…
‘k Wil rustig in den nieuwen dag
mijn blijde krachten dopen ;
mij straalt der zonne blijde lach
steeds wilder verten open..
Mijn blik begroet de oneindigheid
der blauwen horizonnen,
‘k hoor ruisen. waar ik zingend schrijd,
verborgen vreugdebronnen.
Mijn boezem zwelt ter koele klaarte
mijn ziel groeit naar den Hogen„
mijn is de in-miel. Mijn is de aard,
en ’t Licht is in mijn ogen…

kaartje verstuurd 1920

UIT DAGEN VAN SCHOONHEID EN VREDE Richard De Cneudt

UIT DAGEN VAN SCHOONHEID EN VREDE
Richard De Cneudt
Mijn . handen vinden de arbeid licht,
die ‘k met een glimlach zegen ;
de morgen kust mijn aangezicht,
de vreugde is op de wegen…

‘k Wil rustig in den nieuwen dag
mijn blijde krachten dopen ;
mij straalt der zonne blijde lach
steeds wilder verten open..

Mijn blik begroet de oneindigheid
der blauwen horizonnen,
‘k hoor ruisen. waar ik zingend schrijd,
verborgen vréugdebronnen.

Mijn boezem zwelt ter koele klaart >
mijn ziel groeit naar den Hogen„
mijn is de hemel. Mijn is de aard,
en ’t Licht is in mijn ogen…

postkaart verstuurd 1920