tot 31/8/ geen gedichten

Geef een reactie

kaartje verstuurd 1926

Advertenties

3 VERZEN VAN LIEFDE EN LEED WILLEM DE BOM

Geef een reactie

 

3 VERZEN VAN LIEFDE EN LEED
WILLEM DE BOM
I
Waar ik ook moge zijn of gaan,
waarheen ik mijne blikken richt*
ik zie Haar beeltnis vóór me staan,
Haar ogen en Haar aangezicht.
Ik volg haar mee in wat ze doet
in dromen, denken, voelen, lijden
en, in gedachten, schenk ik moed
en troost, gezeten aan Haar zijde.
Mijn blikken storten in de Hare
een tere streling voor Haar wee,
alsof het zoete zalving ware,
die onrust wendt tot stillen vrée.
Als trouw, mijn hand de Hare klemt,
brengt zij het warme stralen over
mijns harten , dat haar vredig stemt
en opknapt zoals lentetover.

II
Willem De Bom
Leg vrij op mijne borst uw lief en lijdend hoofdje,
ontlast in mijne ziel uw wreed gemarteld hart,
druk zacht in trouwe handen uw handjes bleek en teder.
en laat mij van uw lippen drinken uw bittre smart…

Uw wonderzoete stem klinkt mij als lenteklokjes
die, hoopvol, openluiden een leven nieuw en jong
’t is thans of in mijn herfsttuin smartenevels weken
en daar, in warme zon, een lentevogel zong 1. .

III
Willem de Bom

Mijn ziel de haven is, waar geene stormen woeden,
waar vredige kalmte heerst, ondanks het krljgsgeweld.
O wrak der levenszee, drijf vrij die haven binnen
gij vindt daar stille rust, daar zijt gij dra hersteld…

Mijn ziel gelijkt nu weer een rare donderroede
die trekt beslist tot zich het vuur van diepe smart
om langzaam-aan een levensvreugdig licht te wekken
in ’t jong en lijdend brein, in ’t fel geschokte hart…

Mijn ziel is thans een tuin waar geurge bloemen bloei
waar rood en groen en blauw in gouden glansen staan,
waar blijde vogels ks.veelen van nieuwe levensvreugden ,
waar schone dromen kiemen en …..in den niet vergaan –

Nieuwjaarskaart zonder datum verstuurd rond 1925

 

MATER DOLOROSA Jef Crick

Geef een reactie

MATER DOLOROSA
Jef Crick

Komt allen die moest eten van het lijdensbrood
Dat, ach, zoo kwistig wordt voor ’t menschenhart getroken ;
Komt, kranken, die van ’t morgenlicht naar ’t avondrood
Sleurdet door eiken dag uw smart onafgebroken,

Terwijl des ’s nachts de slaap van uwe peluw vlood ;
Komt, blinden, die verwoed de vuist hebt opgestoken
In haat en opstand naar den diepen vreden-schoot
Der avondlucht, waar bloei van starren hing ontloken;

Komt allen die getergd door ’t roodsel van het leed,
De handen niet meer vouwen kunt, komt broeders, knielen ;
En schouwt ten heuveltop waar ’t uitgebloede lijk

Van Jezus ligt aan ’t hart der Moeder. dat zo wreed
Met zwaarden staat doorboord, en schreeuwt tot alle zielen :
O zegt, was er ooit smart aan mijne smart gelijk ?

Nieuwjaarskaartje verstuurd 1925

 

Passiesonnetten Pilatus Jef Crick

Geef een reactie

Passiesonnetten Jef Crick

PILATUS
O droeve weifelaar, die diep bewogen
Door vrees en deernis vóór den Wijze stond,
Wiens rustig-open blauwe weemoedsoogen,
Peilden zoo klaar uws harten duisteren grond ;

O wankele rechter die niets schuldig vond.
In dezen Zachte, wiil nooit klank van logen
Trilde in zijn eerlijk woord, dat t’allen stond
Eén zang van liefde was en mededogen

O laffe landvoogd die met groots gebaar
Boven de vreugd-rumoering van de schaar,
Hooghartig wast uw blanke beulenhanden :

Pilatus hef de handen naar het licht,
En zie met wroeging op het aangezicht,
liet bloed der Godsmoord aan uw vingers branden

Nieuwjaarskaartje verstuurd 1925 albert 5 cent bleuet 367